Onlangs kreeg ik weer het gevoel dat er ruimte was om weer een week van mijn tijd aan te bieden voor wat ik noem ‘goede gesprekken’. Meer dan twintig mensen schreven zich in om hun ervaringen te delen, met mij over een onderwerp te ‘bomen’, hun dankbaarheid te uiten, persoonlijke problemen te bespreken, naar trainingstips te vragen en meer. Ik zag al enige tijd uit naar deze open gespreksweek, want de vorige reeks was heel inspirerend. Het bleek opnieuw een groot genot om iedereen te spreken, ook al waren er ook hele pijnlijke verhalen bij. Voor mij kunnen dat soort gesprekken een belangrijke bijdrage leveren aan saamhorigheid, inspiratie en helderheid over waar we mee bezig zijn.
Ik noem het bij voorbaat ‘goede gesprekken’. Natuurlijk moet altijd opnieuw blijken of dat waar gemaakt is, maar de keuze voor die titel is een uitdrukking van mijn vertrouwen dat er in mij en de ander altijd voldoende wijsheid, liefde, vertrouwen en ander moois aanwezig is voor een goed gesprek. Het is slechts een kwestie van ruimte geven aan en meegaan met de wijsheid die opborrelt. De wijsheid van het hart, het lichaam en de geest. Een goed gesprek voeren kan natuurlijk altijd, maar door het jaar heen moet ik daar normaliter gewoon geld voor vragen, omdat ik anders teveel aan de financiële poten van KenKon zou zagen. Ik moet uiteraard ook dingen doen die voor een stabiele financiële onderstroom zorgen. Anders kunnen we noch de rekeningen betalen, noch groeien. Zeker met de prachtige plannen die momenteel opborrelen zou dat contraproductief zijn. Die nieuwe plannen zijn weliswaar ook bedoeld om KenKon financieel gezonder te maken, maar daar zijn we nog niet. Ook al heb er alle vertrouwen in dat we zelfs in deze pittige tijden iets moois in de wereld gaan zetten. Ik kijk daarom uit naar 22 november. Dan kunnen we opnieuw met elkaar daarover van gedachten en gevoelens wisselen en stappen gaan maken. Opnieuw onder het genot van een gezamenlijk bijeengebracht ‘potluck’ diner.
Met de tweede toekomstavond in het verschiet en al deze goede gesprekken achter de rug, hoop ik de komende weken tijd te vinden om daarop terug te kijken en mij af te vragen welke wezenlijke, boeiende en menselijke thema’s allemaal naar boven zijn geborreld en of die misschien licht werpen op wat in de toekomst wil gebeuren. Of en hoe we daar ook in zijn algemeenheid nog iets mee kunnen doen op KenKon. Als thema’s van lessen, onderwerpen van seminars of als aandachtspunten van iets geheel nieuws.
We gaan het meemaken…het borrelt en blijft borrelen. Nu, op 22 november en daarna.
Hartelijke groet,
Sydney Leijenhorst